Κανένας φόβος, κανένα μίσος για τις χθεσινές επιθέσεις.
Δεν θέλω να γράψω κλισέ όπως «τα νέα έρχονται με ρυθμό πολυβόλου», «τα νέα είναι ολέθρια» , δεν θέλω καν να βάλω τα χρώματα της Γαλλίας στην φωτογραφία μου στο Facebook. Το μόνο που θέλω, ύστερα από αυτή την νύχτα, όπου 8 τρομοκράτες, προερχόμενοι από την ISIS (σύμφωνα με την δήλωση ανάληψης ευθύνης της επίθεσης από την ISIS) πήραν 127 ανθρώπινες ζωές και τραυμάτισαν 352, είναι να βρω την πρώτη ευκαιρία για να επισκεφτώ ξανά το Παρίσι, για να βρεθώ στο Battaclan και να παρακολουθήσω μια τέλεια rock συναυλία.
Ήταν ένα από τα πιο όμορφα events της χθεσινής βραδιάς, οι Eagles Of Death Metal, το συγκρότημα του Jesse Hughes που παρωδεί κλασσικά rock n` roll στερεότυπα τύπου "δερμάτινα παντελόνια και κωλόκούνημα" live στο Bataclan, μια από τις πιο όμορφες αίθουσες της πόλης. Μέχρι που μια ομάδα τρομοκρατών, αποφάσισε πως έπρεπε αυτή η βραδιά να κυλίσει διαφορετικά, με το να εισβάλλει στον χώρο, να κρατήσει όμηρους 100 θεατές και να σκοτώσει τους 89. Λίγο πιο μακριά, έξω απο΄το Stade De France, εκεί όπου η Γαλλία αντιμετώπιζε την Γερμανία και σε παρακείμενους κεντρικούς δρόμους του Παρισιού, ένοπλοί άνοιγαν πυρ εναντίων περαστικών που απλά έτυχε να βρίσκονται εκεί και να απολαμβάνουν ένα βράδυ Παρασκευής. Σήμερα, γνωρίζουμε ήδη πως τρείς από τους ήδη νεκρούς δράστες της επίθεσης, είναι Αιγυπτιακής, Γαλλικής και Συριακής εθνικότητας, ενώ και για έναν άνδρα που συνελήφθη στην Βαυαρία υπάρχουν σοβαρές υποψίες πως συνδέεται με την επίθεση. Αυτή η εξέλιξη επιβεβαιώνει την θεωρία πως η ISIS λειτουργεί ως μια ομπρέλα για την συσπείρωση όλων των εξτρεμιστικών στοιχείων ανά τον κόσμο. Τελικά η τρομοκρατία μπορεί να βρίσκεται και ακριβώς δίπλα σου.
Αυτή η επίθεση ήταν μια «πράξη πολέμου» σύμφωνα με τον Φρανσουά Ολάντ, μια «αφορμή για να κλείσουν οριστικά τα σύνορα της Γαλλίας, σύμφωνα με την Μαρίν Λεπέν, ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα όντας έμπειρος από τέτοιες καταστάσεις πιά, έθεσε εαυτό και στρατιώτες στην διάθεση της Γαλλίας. Δεν είναι απίθανο, στην επερχόμενη σύνοδο της G20 η πρώτη breaking είδηση να είναι πως πάμε για πόλεμο, ίσως με την ISIS, ίσως με την Συρία, ίσως με κάθε έναν άνθρωπο εκεί έξω που ασπάζεται τον Ισλαμισμό. Ήδη θεωρείται πια δεδομένο πως η Ευρώπη θα μετατραπεί σε ένα ερμητικά κλειστό φρούριο μέσα από το σφράγισμα συνόρων σε πολλές χώρες.
Ας είναι, εγώ θα είμαι εκεί, στο Παρίσι, στο Bataclan, με την πρώτη ευκαιρία, δίπλα σε Γάλλους, Γερμανούς, Βρετανούς που θέλουν να ακούσουν rock n` roll, να ζήσουν μια Παρασκευή βράδυ, πίνοντας, μεθώντας, κάνοντας σεξ ή λέγοντας χαζομάρες μαζί με φίλους.
Δεν με απασχολεί ο φόβος που πουλάνε απλόχερα, Γάλλοι, Αμερικάνοι, Έλληνες και ένα σωρό άλλοι πολιτικοί, που θέλουν να προκαλέσουν ένα ακόμα πόλεμο, ισοπεδώνοντας μερικές ακόμα εκατοντάδες χιλιάδες ζωές έτσι, για τα "αντίποινα".
Δεν συμφωνώ με την τρομολαγνεία τους, που θα φέρει κι άλλους ελέγχους κι άλλη κρατική επίβλεψη στο πως μιλάω, πως γελάω, πως φιλάω, πως κλαίω, πως διαφωνώ, πως και για ποιό λόγο μένω σπίτι ή ταξιδεύω μέχρι το Leicester ή το Montpellier μια τυχαία Παρασκευή βράδυ, ενώ λίγο πιο μακριά, οικογένειες θαλασσοπνίγονται.
Δεν ακούω ούτε καν, τον εκάστοτε #έξαλλο πολιτικό "πατέρα, που θέλει μέσω της εξάπλωσης του φόβου, να με κάνει πιο ήρεμο, πιο χαζόχρούμενο, μα κατά βάθος πιο μισαλλόδοξο και φθονερό ανθρωπάκι, εγκλωβισμένο στον "ασφαλή" μικρόκοσμό μου.
Με την πρώτη ευκαιρία θα είμαι στο Παρίσι, ακούγοντας rock `n roll άφοβα, στο Λονδίνο, πίνοντας άπειρες μπύρες άφοβα, στην Ρώμη, μην καταλαβαίνοντας λέξη στους δρόμους άφοβα .Εγώ θα βγω έξω. Έλα κι εσύ. Οι πλατείες και οι δρόμοι δεν ανήκουν ούτε σε τρομοκράτες, ούτε σε στρατιώτες. Μόνο σε όλους μάς, Άφοβα.
0 comments:
Post a Comment